MET DE HURTIGRUTEN ZUIDWAARTS, NAAR RORVIK


Inschepen in Honningsvåg
Op zaterdagmorgen is het vroeg opstaan. Om een uur of vier. Om kwart voor zeven moet op de boot ingescheept worden. De boot missen zou niet best zijn. Samen met de Deen fiets ik naar de kade waar de boot aan moet komen. Er is een kleine vertraging, maar het schip komt na een uurtje wachten al vrij snel in de verte aangevaren. Op afstand is het een klein schip, bij het naderen van de kade wordt het groter en groter. Het is een echt zeeschip met een aantal grote fel gekleurde reddingssloepen aan weerskanten.





Inmiddels is een Deen op een brommertje aan komen rijden. Hij zit dik ingepakt op het brommertje; dikke handschoenen, een soort survivalpak en een grote witte helm. Hij vertelt het bijna onwaarschijnlijke verhaal dat hij zo uit Denemarken is komen rijden. In een kleine twintig dagen heeft hij de route gereden. Af en toe flink mee trappen op het brommertje, maar het is gelukt. Hij gaat nu met de boot terug naar Denemarken. Het schip van de Hurtigruten is inmiddels aan de kade aangemeerd. Het is een flink schip en kan gemakkelijk een aantal auto’s meenemen. De schepen zijn helemaal ingesteld op het meenemen van passagiers, maar ook van allerlei soorten vracht.

De Hurtigruten is van oorsprong een netwerk van een groot aantal havenplaatsen langs de Noorse kust die verbonden zijn door een reguliere dienst met schepen die zowel passagiers als allerlei soorten kleine vrachten kunnen vervoeren. De schepen varen van Bergen in het zuiden, naar Kirkenes in het noorden vlakbij de Russische grens. De zo goed als ijsvrije vaarroute gaf en geeft zowel in de zomer als in de winter relatief snelle verbindings-mogelijkheden. In elf dagen vaart een schip van Bergen naar Kirkenes en weer terug naar Bergen. De elf schepen van de Hurtigruten meren aan in tientallen plaatsen langs de kust. Naast de specifieke transsportfunctie heeft de Hurtigruten de laatste jaren meer en meer toeristen aan boord. De toeristen kunnen de hele route van Bergen naar het noorden en weer terug varen. Een aantal toeristen vaart een gedeelte van de route en gebruiken ook andere transportmiddelen tijdens hun vakantie. Zo kunnen automobilisten de auto aan boord meenemen en de reis over land per auto vervolgen. Voor fietsers biedt de Hurtigruten een scala aan mogelijkheden van transport en verbindingen. De veerboten meren aan in havenplaatsen die toegang bieden tot interessante fietsgebieden en tot belangrijke verbindingsroutes. Een groot voordeel is dat de fiets met bagage gemakkelijk meegenomen kan worden.





Een boeiende bootreis van zestig uur naar Rørvik
In Honningsvåg is vanochtend maar weinig aanbod van passagiers en vracht. Het uitschepen is snel gebeurd. Het inschepen kost weinig tijd. Enkele passagiers en wat kleine vrachtjes. De fietsen en het brommertje worden in het laadruim gezet. Op het schip is het grootse gedeelte bestemd voor passagiers; hutten, eetzalen, verblijfsruimten en dergelijke. Het schip heeft een panoramazaal in het voorste gedeelte. Deze zaal geeft panoramische uitzichten vanuit een luie stoel tijdens het varen. Verder zijn er een aantal dekken waar in de buitenlucht verbleven kan worden. Een korte reis kan met, maar ook zonder hut genomen worden. Het verblijf van zestig uur op het schip doe ik zonder hut. Inclusief hut is comfortabeler, maar het is mijn bedoeling om onderweg zo veel mogelijk te zien en mee te maken.

De boot maakt zich snel los van de kade en vertrekt na nog geen half uur weer uit Honningsvåg. Eén van de eerste plaatsen waar aangemeerd zal worden is Hammerfest. Een vrij grote zeehaven. In deze havenstad is op de middag enkele uren tijd om van het schip te gaan en in de plaats rond te kijken. Een aanrader is om via een voetpad een wandeling naar een uitkijkpunt boven Hammerfest te maken. In de namiddag maken veel van de passagiers de wandeling. Een doedelzakspeler die ook aan boord is, neemt zijn instrument mee naar boven, de berg op. Hij speelt een aantal melodieën in de buiten-lucht; met uitzicht op Hammerfest en de wijde omgeving.








De volgende plaats waar de boot enkele uren aan de kade zal blijven is Tromsø. Rond middernacht ligt het schip aan de kade. Passagiers vertrekken en nieuwe passagiers komen aan boord. Daarnaast wordt lading uitgeladen en nieuwe vracht ingeladen. Met een vorkheftruck worden de pallets snel verreden. In Tromsø komt het Franse fietsduo aan boord. Het is vanuit Honningsvåg naar Tromsø gevaren en is in deze plaats enkele dagen gebleven. Ze gaan nu weer verder naar Bodø. Vanuit deze plaats nemen ze de trein naar Oslo en reizen verder met de veerboot naar Fredrikshaven, de Deense havenstad. Daar staat hun auto.

De panoramazaal is voor veel opvarenden een gewilde plek om het ochtendgloren te beleven. Het schip vaart langs allerlei rotsformaties van het vasteland en van talrijke grote en kleine eilanden. Enkele malen worden smalle doorgangen tussen de rotsen gepasseerd. Goed de weg weten is hier zonder meer belangrijk. Het zonlicht speelt een belangrijke rol in de landschapspanorama’s. Soms zijn de rotspartijen donker, maar ze kunnen ook oplichten als ze in de zon komen te liggen. Het zonlicht zelf kan verstrooid worden door de wolken, hetgeen allerlei lichteffecten geeft. Op andere momenten is de zon geheel achter wolken verscholen en is de zee en de omgeving grijs tot donkergrijs.








De invaart in de haven van Stokmarknes op de Vesterålen eilanden is opmerkelijk. Bij het Hurtigruten Hus ligt een oud schip van de Hurtigruten op de kade. Het is een klein schip in verhouding tot de huidige moderne schepen.

Het schip vaart tijdens de reis op zondagmiddag nog door de Trollfjord, Het is een zeer nauwe passage tussen de Lofoten en Vesterålen. De smalle doorgang heeft hoge steile rotswanden aan de zijkanten. Het schip vaart langzaam en manoeuvreert voorzichtig door de twee kilometer lange versmalling.

Diverse havenplaatsen worden tijdens het vervolg van de reis aangedaan. In Bodø is de aanlegtijd aanzienlijk. De aankomende nacht van één uur ’s nachts tot vier uur in de ochtend blijft het schip aan de kade. Het Franse fietsduo gaat hier van boord. Ze nemen de trein naar Oslo.

Bij het passeren van de Poolcirkel mogen passagiers een kijkje nemen in het stuurhuis. Het is een ervaring om in de buurt van de Poolcirkel of misschien wel precies op de Poolcirkel het schip, de zee en de kust met de vele eilandjes vanuit het stuurhuis te kunnen zien. Er worden certificaten uitgedeeld voor de officiële passage. Het stempeltje geeft 31 juli 2000 als datum aan.





Tijdens de bootreis komt meerdere malen een ander schip van de Hurtigruten uit tegengestelde richting voorbij gevaren. Verder zijn er de vissersschepen en nog een aantal grote traditionele zeilschepen die op de motor een route varen tussen de eilanden voor de Noorse kust. De grote schepen zijn al lang van te voren waar te nemen en het duurt een hele tijd voordat ze uit het zicht verdwenen zijn.





Maandagavond vaart het schip al om een uur of half negen de haven van Rørvik binnen. Na afscheid genomen te hebben van de Denen pak ik de fiets en ga van boord.

De bootreis heeft in totaal een kleine zestig uur geduurd en ik ben een heel stuk zuidelijker nu. ’s Avonds wordt na een rit van circa 25 km over de kustweg, in de omgeving van Höfles een camping gevonden. De camping ligt aan een grote inham van de zeekust, vlakbij de veerboot naar Haranes. Deze veerdienst geeft verbinding met Namsos, de volgende grotere plaats op de route.







_______________________________ © hn - 2013 _____________________________